Afkicken en Aanpakken! (Suggestie Willem Hoogendijk)

Ondertussen onder de officiële EU en WTO gereguleerde sector (nu 70% afhankelijk van im- en export), al de opbouw van een ‘thuissector’ met importvervangende bedrijvigheid en in het algemeen wat meer zelfvoorzienend. Dit om te beginnen met de vele nu gemarginaliseerden (bij elkaar nog veel werkkracht!) Alle banenplannen en bedrijfssubsidies hiervoor inzetten. Basisactiviteit: organische, normaalschalige land- en tuinbouw, vooral rond de steden (jammer voor de golfbanen…).
Regionalisering van de economie, met werk voor iedereen. (Meteen een materiele basis voor het naar elkaar toe groeien. Dat werkt beter dan gepreek…)

Uiteraard het gebruik van energie, materiaal en milieu zwaar belasten (met compenserende distributiesystemen om de kloof arm/welgesteld niet nog verder te vergroten), en arbeid echter óntlasten.
Flexibilisering van zowel de werkgelegenheid als van de kapitaalbeloning.
Iedereen aan het werk. Sociale en productieve taken voor iedereen.
Beperking van de bancaire geldschepping en de aandeelhoudersmacht.
Meer ruimte voor soepele bedrijfsvoering, een bevrijding van de groeidwang en daarmee van de bedrijvigheid en de ondernemer.
Levendige handel, maar niet meer een die sterk afhankelijk maakt.
Leren doen met de infrastructuur die er nu is (en die is al enorm!). Andere ruimtelijke ordening met drastische vermindering van de vervoersdwang.
Vermindering van inkomensverschillen. Een ton per jaar is al heel mooi.
Meer waardering voor het blauwboorden werk.
Aanzien voor politieagenten (moeten sociale werkers worden) en leerkrachten, zoals nu bijvoorbeeld medisch specialisten genieten.

Tot slot: we maken ons druk over obesitas bij ons zelf, maar niet over die van de huidige economie. En er is haast geboden. We kunnen ons eigenlijk niet meer veroorloven om iets te produceren wat niet echt nodig is. Een drastische verkleining van onze voetafdruk en tegelijk de sociale emancipatie voortzetten. Het gaat om een paradigmaverschuiving, dat begreep u al.

Het oude Europa kan, in plaats van voor verdere groei en kwantiteit, voor inperking en kwaliteit gaan kiezen, en daarmee een voorbeeld worden voor de wereld.
Overal in de wereld zijn er alternatieven aan de gang richting een meer verstandige maatschappij. Bij elkaar al een complete utopie!
Versobering, regionalisering, deelname van iedereen, verfeestelijking. Weer zingeving.
Niets minder. De uitdaging is er, de nood evenzeer. Met z’n allen kunnen we nog veel ten goede keren. De change maken.
En met z’n allen is meer dan wat netwerken via internet…


Willem Hoogendijk
Nederland Anders, Postbus 533, 3500 AM Utrecht.
Voor nadere informatie: wh@aarde.org

17 december 2007