Publicaties over duurzame ondernemingsmodellen geven vele aanzetten tot andere manieren om ondernemingen en hun producties te organiseren. Micro economie gaat over het gedrag van individuele gezinshuishoudingen of bedrijven. Het leek Platformlid John Huige nuttig bestaande ideeën over duurzame ondernemingen of organisaties op een rij te zetten en na te gaan hoe deze zowel duurzaam als ecologisch zijn kunnen. Het onderscheid tussen die twee wordt in dit artikel besproken.
Het tekent de vervaging van het begrip duurzaamheid dat vele van die ondernemingsmodellen niet veel verder komen dan vage tripleP-noties, aandacht voor energieverbruik, organische teelmethoden in de landbouw of grondstoffen efficiency (dat neemt overigens niet weg dat deze noties niet belangrijk zouden zijn.). Ecologische uitgangspunten voor de micro economie zijn nog nauwelijks beschreven. Over het gedrag van consumenten c.q. gezinshuishoudingen bestaat meer literatuur, maar dit blijft buiten het bestek van dit onderzoekje.
Weinig aandacht bestaat er voor het feit dat groei van de onderneming, of van hun producten, nog steeds de belangrijkste prikkel vormen voor ondernemers en financiers. Ook al wordt met duurzaam gedrag een bijdrage geleverd aan het realiseren van een andere economie. Het leidt niet tot systeemveranderingen of een nieuw paradigma.
Duurzaamheid waarbij een bijdrage geleverd wordt aan maatschappelijke duurzaamheid en aan een systeemveranderende transitie, houdt in dat de onderneming bijdraagt aan een zogenoemde absolute ontkoppeling van de milieudruk. Bij relatieve ontkoppeling gaat groei gepaard met lagere milieudruk per eenheid product. Pas als de afname van materiaalgebruik, energie en vervuiling groter is dan de groeivoet, dan spreken we van absolute ontkoppeling. Dit geldt zowel op macro als op micro niveau.
Wie meer wil weten, lees het volledige artikel duurzame en ecologische micro economie van John Huige