Politiek

De Tijd Dringt; politiek in tijden van chaos en nieuwe kansen

Deze week schreef John Huige een uitgebreid stuk over een nieuwe politiek

Er worden veel artikelen geschreven over het vertrouwensverlies in de politiek en in politieke instituten. Dit gebeurt in een tijd waarin maatschappelijk en internationaal de chaos lijkt toe te nemen. De weg naar een duurzame en vreedzame samenleving dreigt uit het zicht te raken. Dat maakt een nieuwe politiek urgent. Gelukkig biedt de situatie ook kansen voor veranderingen ten goede.

In drie paragrafen wordt een analyse gemaakt: (1) waar komt het verlies aan vertrouwen vandaan, (2) waarom is het urgent om nu met maatregelen te komen en (3) welke visie en welke concrete maatregelen kunnen de maatschappelijke veerkracht vergroten en uitzicht bieden op een betere samenleving.

…

De Tijd Dringt; politiek in tijden van chaos en nieuwe kansenLees meer »

De Tijd Dringt; politiek in tijden van chaos en nieuwe kansen Meer lezen »

Brexit, EU en Nederland: systematische samenhangen

‘We moeten een eind maken aan de brandende onrechtvaardigheid in ons land’ is de boodschap van de nieuwe Britse premier Theresa May. Dit voornemen is tijdens de Brexit-campagne weinig gehoord. Het is ook een voornemen dat van Nederlandse centrumpolitici heel zelden gehoord wordt. Het valt niettemin toe te juichen, want het is een belangrijke achtergrond van de onvrede onder de bevolking zowel in het Verenigd Koninkrijk als in Nederland als in de rest van de wereld. Het is niet ook toevallig dat veel algemeen gehoorde bezwaren tegen de Haagse politiek en tegen de EU die van de Brexiteers vrijwel overlappen.

Nu wordt er veel geschreven en gesproken over de achtergronden van die politieke bezwaren en van Brexit, maar meestal wordt daarbij een enkel punt belicht – zoals migranten of de macht van ‘Brussel’, of zoals in dit geval de inkomensongelijkheid. Een tweede bezwaar is dat veel meningen niet gestaafd worden door feiten en langzaam uitgroeien tot mythes.

De combinatie van enkelvoudige analyses met mythes geeft een brisant mengsel. Welke ingang men ook kiest: in alle gevallen gaat het om een langzaam opgebouwde lijst bezwaren, die uiteindelijk heel wat onderdelen kent en die bij onveranderd beleid onherroepelijk tot (verdere) chaos leidt. Dat er in die lijst een systemische samenhang zit wordt zelden onderkend. Die systemische samenhang maakt het ook zo moeilijk om op onderdelen het systeem te wijzigen. Ondertussen neemt de chaos toe en wordt de energie in het systeem steeds meer inert.

…

Brexit, EU en Nederland: systematische samenhangenLees meer »

Brexit, EU en Nederland: systematische samenhangen Meer lezen »

Nederlanders en vluchtelingen zijn gebaat bij goed bestuur en een dienstbare economie

Er woedt een heftig debat rond de stevige instroom van vluchtelingen. Wat in dit debat ontbreekt is een analyse van de onderliggende oorzaken van een algemeen gevoel van onvrede en woede, van angst en onzekerheid. Die dieperliggende oorzaken hebben alles te maken met het doorgeslagen marktdenken, waarbij de overheid zich meer ziet als facilitator van de markt en economische groei dan als beschermer van de sterk groeiende groep zwakkeren in de samenleving. Juist dit gebrek aan zorgplicht en daardoor aan veiligheid en bescherming is de voedingsbodem van het verzet tegen de opvang van vluchtelingen.

Je zal maar Syriër zijn met vijf jaar geleden nog een prima leven en nu alles in puin door een uitzichtloze oorlog. Een leven met de voortdurende angst voor wat nog komen gaat. Of je zal moeten leven onder een van die corrupte regimes in Afrika, waar de vrouw gemiddeld vijf kinderen krijgt, met elke dag zorgen om morgen al die magen te kunnen vullen. Dat kan ook komen door jarenlange droogte die de bestaansgrond onder je voeten wegslaat zoals nu gebeurt in Iran, Kenia en nog zo wat landen. Dan hebben we het nog niet gehad over landen als Bangladesh, Pakistan, Afghanistan en wie weet in de toekomst een sterk verarmd Rusland. Geen wonder dat talloze vluchtelingen voor oorlog, geweld, klimaat en wanbestuur de oversteek wagen naar het Europa van Vrede, Veiligheid en Welvaart. Zelfs al zouden Turkije en Griekenland dat willen, zij kunnen simpelweg hun poreuze duizenden kilometers lange grenzen niet afdoende bewaken. Bovendien zijn zij al die vluchtelingen liever kwijt dan rijk. En veruit de meeste regimes van de herkomstlanden zijn niet bereid om afgewezen vluchtelingen, die vaak geen papieren (meer) hebben, weer op te nemen. Neem het die landen maar eens kwalijk.

…

Nederlanders en vluchtelingen zijn gebaat bij goed bestuur en een dienstbare economieLees meer »

Nederlanders en vluchtelingen zijn gebaat bij goed bestuur en een dienstbare economie Meer lezen »

Petitie Macro Economische Verkenning

Het Platform Duurzame en Solidaire Economie (PDSE) vroeg op 16 september in een petitie aan de Tweede Kamer de Macro Economische Verkenning (MEV) in het vervolg een andere opzet te geven. De petitie is ondertekend door bekende Nederlanders, onder wie Herman Wijffels, Arnold Heertje, Jan Pronk en Farah Karimi. U kunt onderaan de pagina de petitie nog mede-ondertekenen (u ontvangt een mail die nog moet worden bevestigd voordat de ondertekening definitief is) . …

Petitie Macro Economische VerkenningLees meer »

Petitie Macro Economische Verkenning Meer lezen »

Zomer 2015

In Zomer 2015: WIJKEN IN GROTE STEDEN STAAN IN BRAND schetsen Giep Hagoort en Platform DSE-lid John Huige een mogelijk somber scenario: “We konden het weten maar hebben niets gedaan”. Dit artikel is een vervolg op: ‘Waar wachten we op?’, een uitgave van het Cartesius Museum over de relatie politiek en burger. Het in dit essay opgenomen voorstel om te komen tot een alternatief jongerenwerkloosheidsplan is niet onbeantwoord gebleven. Onder meer Pakhuis De Zwijger te Amsterdam en FNV Bouw hebben de ideeën verwerkt in de eigen programma’s. Vanuit diverse media werd de vraag gesteld naar een concretisering van deze ideeën richting het politieke bedrijf zelf. Het antwoord van Giep en John vindt u in dit zomeressay. Zij zijn van mening dat de politieke aandacht gericht moet zijn op de komende gemeenteraadsverkiezingen van maart 2014 want het zal de eerste keer zijn dat de kiezer zijn oordeel landelijk kan uitspreken. De auteurs zijn er niet gerust op dat met name de gemeentelijke politici de urgentie beseffen. Ook voor Rutte en Asscher zijn er enkele adviezen te vinden in het artikel.

Zomer 2015 Meer lezen »