Egbert Tellegen

Een persoonlijk artikel over normaliteit door Egbert Tellegen.

Enige tijd geleden hebben Sybrand van Haersma Buma en Mark Rutte kort na elkaar de normale Nederlander op een voetstuk geplaatst. Ze deden daarmee niets abnormaals.
‘Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’ is misschien wel het meest Nederlandse gezegde uit de Nederlandse taal. En het ‘Doe normaal man’ klinkt eveneens erg Nederlands. Naast die aangeprezen normaliteit is er echter altijd ook plaats voor min of meer aanvaarde abnormaliteit. Mensen kunnen zich individueel of in groepsverband afzetten tegen de gangbare normaliteit door zich extravagant of als ‘bohémien’ te gedragen of door een alternatieve commune te vormen.
Individueel noch in collectief verband heb ik me in mijn leven extravagant of, met uitzondering van enkele milieuvriendelijke gedragingen, alternatief gedragen. Integendeel, iemand uit mijn naaste omgeving noemde mij laatst ‘onwaarschijnlijk normaal’. En toch is verzet tegen normaliteit, zo stel ik nu vast, de rode draad die mijn individuele leven met mijn wetenschappelijke geschriften verbindt. Hoe kan een normaal iemand het met die normaliteit zo te kwaad krijgen en hoe kan een maatschappij zoveel schade lijden door hardnekkig vast te houden aan haar geloof in wat normaal is? Daarover gaat de onderstaande schets over mijn leven tot nu toe en mijn kritiek op de bestaande samenleving.