Voor eerlijker prijzen is de ontwikkeling van Fair Trade-producten heel belangrijk. Er is al een mooi assortiment op de markt gebracht. Maar natuurlijk moet alle handel Fair worden. Het ILO zou daar een goede rol in kunnen/moeten vervullen.
Voor de correctie naar echte, ook ecologisch betere prijzen is bijvoorbeeld de biologische landbouw belangrijk. De prijzen zijn daar nu hoger, maar als men voor de gangbare producten de milieukosten had moeten betalen, dan waren de biologische producten in verhouding goedkoper dan gangbare producten. Dat berekende het Bureau Berenschot al in een rapport in 1989. Maar in de landbouw, en bijv. ook de energievoorziening en de vervoersector betalen de vervuilers niet. Vliegen is daarom goedkoper dan reizen per trein.
Om echte prijzen te krijgen voor alle producten zou een footprinttax uitkomst kunnen bieden. Dan betaal je een variabele belasting naar gelang het product een grote of kleine Voetafdruk heeft. Dus dan betaalt de vervuiler naar evenredigheid. Zie het artikel van Mark Huijbregts e.a. over het meten van de Voetafdrukken. Voor met meten van de onttrokken waarde aan de aarde door bedrijven is het COP-model (pdf) (Cost of Planet) van Roland Menke interessant.
Quotering van schaarse en schadelijke producten en stoffen
Het is eerlijk en effectief om bij groeiende schaarste en schadelijkheid, het gebruik per persoon van producten en stoffen te beperken door een verdelingssysteem. Erg schadelijke producten moeten natuurlijk verboden worden.
Om de uitstoot van CO2 te beperken en eerlijk te verdelen ontwikkelde David Fleming het systeem van Klimaatdukaten, beschreven in zijn boek, dat door uitgeverij Jan van Arkel ook in het Nederlands is uitgegeven.
Een stap verder is het quoteren van het gebruik van grond en fossiele energie via een rechtvaardig verdelingssysteem van onze mondiale voetafdrukken, ontwikkeld door Bert Vink. Hij bedacht de Terra’s als gequoteerd tweede betaalmiddel. Zie de betreffende tekst.
Omdat schaarste tot (grote) conflicten kan leiden, wordt er al meer nagedacht en gewerkt aan vormen van quotering, onder anderen door de jurist Gustaaf Biezeveld, die in 2009 hoogleraar werd in Groningen. De titel van zijn oratie luidt: Onze ecologische voetafdruk – Hoe het milieurecht kan helpen die te verkleinen.
Jan Juffermans, maart 2012.